Notka
Przebieg kariery zawodowej
Dariusz Rozmus (1961), urodzony w Olkuszu.
Jestem absolwentem Liceum Ogólnokształcącego nr 1 im. Króla Kazimierza Wielkiego w Olkuszu (klasa biologiczno — chemiczna). W szkole podstawowej i średniej byłem członkiem i przez pewien przewodniczącym istniejącego w Olkuszu Kółka archeologicznego działającego pod opieką nauczycieli z Liceum i pracowników ówczesnego Krakowskiego Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN. W 1976r. wziąłem udział w moich pierwszych wykopaliskach archeologicznych (grodzisko na Starym Olkuszu).
W 1987 ukończyłem Instytut Archeologii w Uniwersytecie Jagiellońskim. Brałem udział w seminariach z epoki kamienia i wczesnego średniowiecza. Po przedłożeniu pracy magisterskiej pod tytułem Kultura lewaluasko — mustierska w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem stanowiska Kraków — Sowiniec punk P. napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Janusza K. Kozłowskiego uzyskałem w 1987r. tytuł magistra archeologii. W latach 1985 — 1986 brałem udział jako wolny słuchacz w zajęciach w Instytucie Orientalistyki U.J. w tym w lektoracie języka arabskiego. W późniejszym okresie z dziedziny orientalistyki w tym z analizy żródet arabskich do dziejów Maglirebu (al. Bakri) i dziejów Słowian opublikowałem 9 artykułów m. in. w takich periodykach jak Folia Orientalia, Przegląd Orientalistyczny i poświeconemu zagadnieniem okresu wczesnego średniowiecza wydawnictwu Slavia Atiqua. Z tej dziedziny przeprowadziłem też kilka wystąpień w ramach obrad komisji orientalistycznej PAN w Krakowie.
W okresie od 1987-1989 najpierw pracowałem w ówczesnej Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMital Kraków) jako operator urządzeń ciągu walcowniczego, następnie odbyłem roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy (OPL obrona przeciwlotnicza) w Koszalinie.
Od wiosny 1989r. do 1995r. byłem zatrudniony w ówczesnym Wojewódzkim Ośrodku Badań i Dokumentacji Zabytków. Instytucja ta po kilku zmianach nazw jest obecnie określana jako urząd Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków). W wymienionej instytucji pracowałem jako starszy inspektor ochrony zabytków ds. archeologii. Poza badaniami archeologicznymi oraz interwencjami terenowymi zająłem się również dokumentacją i publikacją we współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim inonografii cmentarzy żydowskich (dotychczas ukazało się 6 monografii cmentarzy). Wspótpraca ta miała miejsce w ramach programu Judaica. Tataj należy nadmienić, że jestem pomysłodawcą wydawania cmentarzy żydowskich w Polsce w formie kompletnych monografii.
W latach 1995 — 1998 przebywałem na oficjalnym kontrakcie pracując dla Austriackiego Urzędu Konserwatorskiego (Osterreische Bundesdenkmalamt). Pracowałem jako archeolog na kilkunastu stanowiskach w tym w Wiedniu. Klein Mariazell, Mondsee, Laa Kirchen, Obergriinburg i wielu innych.
W maju 1998r obroniłem w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie dysertacje doktorską pt. Żydowska rzeźba sepulkralna od końca XVIII w. do 1940 roku na przykładzie cmentarzy żydowskich Ziemi Ołkuskiej (promotor śp. prof. dr hab. Jan Samek, recenzenci śp. prof. dr hab. Wiktor Zin, prof. dr hab. Jerzy Tomaszewski ks. Prof. dr hab. Ryszard Rubinkiewicz SD). Praca doktorska ukazała się drukiem pt. Cmentarze żydowskie ziemi olkuskiej, kraków 1999.
W latach 1998 — 2002 przede wszystkim prowadziłem działalność gospodarczą z zakresu badań archeologicznych oraz dokumentacji obiektów zabytkowych. Prowadziłem m. in. badania na odcinkach budowanych autostrad Kraków — Bieżanów (osada produkcyjna kultury łużyckiej zwiąyana z solowarstwem) oraz w licznych miejscowościach na Górnym Śląsku i Zagłębiu Dąbrowskim.
Od 2002 roku pracuje na stanowisku starszego kustosza działu archeologii w Muzeum Miejskim „Sztygarka’ w Dąbrowie Górniczej. W międzyczasie w latach 2002 — 2005 wykładałem w ramach umowy o dzieło sztukę żydowski w Katedrze Judaistyki w Uniwersytecie Jagiellońskim a także w latach 2008 – 2010 prowadziłem wykłady o charakterze kulturoznawczym w Wyższej Szkole „Humanitas” w Sosnowcu. W „Humanitas” Dariusz Rozmus byłem zatrudniony w tworzącym się Instytucie Historii. Instytut nie rozpoczął działalności.
Podczas pracy zawodowej na terenie Zagłębia Dąbrowskiego koncentrowałem się w szczególności na badaniach wczesnośredniowiecznego hutnictwa srebra i ołowiu na stanowiskach w Dąbrowie Górniczej – Łośniu i Sosnowcu – Zagórzu oraz pod Olkuszem i Siewierzem. Jestem pierwszym badaczem (oraz twórcą pojęcia) wczesnopolskiego /wczesnośredniowiecznego zagłębia hutnictwa srebra i ołowiu na pograniczu obecnej Małopolski i Górnego Śląska. Książka pt. Wczesnośredniowieczne zagłębie hutnictwa srebra i ołowiu na obszarach obecnego pogranicza Górnego Śląska i Małopolski. (2 połowa XI – XII /XIII w.), Kraków 2013 została przedłożona jako dysertacja habilitacyjna Aktywnie współpracuje z naukowcami z Akademii Górniczo – Hutniczej przy rozwiązywaniu zagadnień związanych historią metalurgii kolorowej, w tym srebra i ołowiu na przestrzeni wieków. Zagadnienia z tej tematyki przedstawiałem sam lub zespole badaczy z Akademii Górniczo Hutniczej na kilku międzynarodowych konferencjach poświęconych historii metalurgii kolorowej w Krakowie (przykładowo udział w International workshop 90 Years of Educating Foundry Engineers by the AGH University of Science and Technology in Kraków connected with XXXVI Scientific conference foundryman Day 2012 Kraków, 22 – 23 Nov. 2012), Bułgarii, Szwecji (Smelting lead and siher settlements functioning in archaeological sites nearby at the early medieval Poland, period llth-12th Century in Poland, Mining — Metallurgy – Metalwork, Non – Ferrous Metals – The Cultural History – An International Seminar in Stockholm May 5 – 7 , 2011), Serbii, Czechach (cykliczne konferencje Stribma Jihlava) i na Słowacji (cykliczne konferencje Argentii Fodina). Nawiązałem również trwająca do dziś ścisłą współpracą z krakowskim oddziałem Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Krakowie.
Niecodziennym sukcesem badawczym dla archeologa było odkrycie podczas regularnych badań archeologicznych w 2006r. cennego skarbu (wartość rynkowa monet sięga kilkuset tysięcy złotych) w liczbie ponad tysiąca srebrnych monet z XI i XII w. Monografia skarbu przygotowywana jest do druku w 2014r.
Prowadziłem prace archeologiczne przez jeden lub wiele sezonów na wielu stanowiskach archeologicznych w tym w Krzykawce, Witeradowie, Hutkach k. Bolesławia, Ryczowie, Ogrodzieńcu, Olkuszu, Krakowie, Sławkowie, Siewierzu, Będzinie, Czeladzi, Dąbrowie Górniczej – Łośniu (w tym wypadku nieprzerwanie 10 lat), Dąbrowie Górniczej – Strzemieszycach Wielkich, Sosnowcu – Zagórzu, Świerklanach, Czerwonce – Leszczynach, Przegędzy, Bęble k. Krakowa, Dąbrowie Górniczej – Łęce i wielu innych. W 2012r. nadzorowałem pierwszy etap rozminowania Pustyni Błędowskiej, a także budowę w 201 lr. gazociągu z Zawiercia do Dąbrowy Górniczej. Jestem autorem i współautorem kilkudziesięciu opracowań konserwatorskich.
Podczas wielu lat mojej kariery zawodowej badałem też nekropolie żydowskie i publikowałem ich monografie. Były to cmentarze żydowskie w Pilica, Olkuszu (2 cmentarze), Sławkowie, Dąbrowie Górniczej, Jaworznie, Sosnowcu – Modrzejowie, Będzinie (większość wymienionych cmentarzy ukazała się drukiem w formie monografii kolejne czekają na publikacje). Od 2005r. jestem stałym członkiem Komisji Historii Żydów w krakowskim oddziale Polskiej Akademii Umiejętności, a także od 2008r. członkiem Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich.
Jestem autorem, współautorem i redaktorem ponad 150 artykułów i 27 książek z tematyki archeologicznej, orientalistycznej, żydowskiej i regionalistycznej. Przez cały okres mojej aktywności zawodowej w Muzeum Miejskich „Sztygarka” prowadziłem również działalność popularyzatorską w ramach Uniwersytetu III Wieku, Uniwersytetu Dziecięcego czy też organizowanych lokalnie Festiwali Nauk.
Jestem dwukrotnym laureatem nagrody przyznawanej przez prezydenta Dąbrowy Górniczej. W 2013r został laureatem Nagrody im. ks. Musiała (przyznaje kapituła złożona z m. in. przez rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, rektora Akademii Ignatianum, prezydenta miasta Krakowa i Przewodniczącego Krakowskiej Gminy Żydowskiej). W 201 lr. został mi przyznany przez Naczelnego Rabina Rzeczypospolitej dr Michaela Schuldricha Dyplom Uznania za ochronę i dokumentacje miejsc związanych z kulturą żydowską
Dariusz Rozmus